|
| |
|
ФРАГМЭНТЫ
НА СТАРОНКАХ КАМУНІКАТУ
|
|
Ці існуе нейкая сувязь паміж кнігамі прыгодаў і фантастыкі Фрацэты, неа-сатанізмам, "Эскалібурам", сагамі пра Авалон і Жакам Ле Гофам? Спатыкніся Дарт Вэйдар, Жак Фурнье ды Парсыфаль на лятучай талерцы, ці здолелі б яны знайсьці агульную мову? І што гэта была б за мова -- сусьветная трасянка ці лаціна Эвангельля паводле сьв. Лукі?
Сапраўды, падобна да таго, што людзі любяць сярэднявечча. За некалькі хвілінаў у любой амэрыканскай кнігарні можна знайсьці шмат цікавых узораў гэтае неагатычнае плыні. Я прывяду толькі некалькі назваў кніг, што трапляюцца на вочы: "Сьвет, што завецца Камэлот", "Вяртаньне караля", "Меч выкаваны", "Прыманка Васіліска", "У пошуку цмока", "Палёт цмока", "Купал у лесе", "Апошні абаронца Камэлота", "Цмокава сховішча", "Доктар Ху і крыжакі", "Магічныя пошукі", "Ерэтык Камбэр", плюс размаітыя асобныя кнігі -- ад кельцкіх сагаў, чорнае магіі, зачараваных замкаў і вязьніцаў...
> падрабязна <
|
| ФРАГМЭНТЫ
№ 9
|
ФРАГМЭНТЫ
№ 10
|
 Гэтая кніга ўжо напісаная. Неістотна, на якой мове і ў якой краіне яна выйшла. Неістотна дакладная назва, год выданьня і дадзеныя выдавецтва. На яе тэксты няма аніякіх аўтарскіх правоў. Бо кніга “Пасьля Эўропы” пішацца самім жыцьцём, гэта нашая сучаснасьць. Нашая сучаснасьць прыходзіць да нас пасьля эўрапейскай
пост-сучаснасьці, і шмат у...
> падрабязна <
|
 Час, прастора й лічба — ідэі, уласьцівыя духу, які набывае чалавечае аблічча. Іх няма ў істот, ніжэйшых за чалавека; існаваньне гэтых ідэяў падставова іншае і ў сьвядомасьці істотаў, вышэйшых за чалавека. Творцы й філёзафы, якія лічылі, што дух папярэднічае целу, меркавалі слушна. (Плятон, магамэтанскія й хрысьціянскія містыкі і г.д.)... >
падрабязна <
|
| ФРАГМЭНТЫ
№ 7
|
ФРАГМЭНТЫ
№ 8
|
 Яны мала ўва што вераць і ўжо напэўна нікому не служаць. Ніцшэ адважыўся назваць іх іхным небясьпечным найменьнем: спакушальнікі. Яны сапраўды спакушаюць: лепш ня быць кімсьці, чым адно здавацца, лепш быць нікім, чым роля Плятонавых лялек у тэатры ценяў, — лялек, матузкі ад якіх сёньня торгаюць усе, хто толькі можа. “Чалавек
выб..
> падрабязна <
|
 “Гісторыяў усяго чатыры...”, — калісьці сьцьвердзіў Борхэс. У поўнай (хаця й крыху абсурднай) адпаведнасьці з гэтай “канцэпцыяй” мы знаходзім у гісторыі нашай беларускай сучаснасьці чатыры вэрсыі ідэі свабоды. Першая, агучаная Сапегам у славутых радочках з Статута, лягла ў падваліны цэлай цывілізацыі. “Шляхецкая вольнасьць”, пра якую
ід... >
падрабязна <
|
| ФРАГМЭНТЫ
№ 5
|
ФРАГМЭНТЫ
№ 6
|
 Маё цела часова спынілася на правым беразе, але душа, вядома, імкнулася на левы, праплываючы праз Отэль дэ Віль, па-над Сенай, праз Новы мост, праз вузкія вулачкі Лацінскага кварталу, далей, праз бульвар Сэн-Жэрмэн, на Сэн-Мішэль, дзе сярод тлуму студэнтаў, у канглямэраце танных крамак і незьлічоных кнігарняў, маленькіх кінатэатраў з
р...
> падрабязна <
|
 Даўна ўжо няма аніякай рызыкі: ані перад невядомай будучыняй, ані перад гераічным мінулым. На ўскраінах яшчэ крывавіць, але гэта толькі адцяняе агульнае правіла: risk-avoiding society, ці, іншымі словамі, канчатковая нармалізацыя сьвету. У залях — прахалода. Экспанаты за шклом і безьліч наведвальнікаў. Каля кожнага экспаната — шыльдачка: рукамі не
да... >
падрабязна <
|
| ФРАГМЭНТЫ
№ 3
|
ФРАГМЭНТЫ
№ 4
|
 Апошняму беларускаму адраджэньню не стае лёгкай iнтаксыкацыi, каб цьвяроза глядзець на рэчы. Беларуская культура па iнэрцыi "кiдае зярняткi", "арае неўзараную глебу" i шукае "лепшае долi". Вось ужо другое стагодзьдзе яна гуляецца зь iдэяй народу, прапануючы яму неадэкватныя мэтафары й адгуляныя маскі. "Я скажу вам пра тры
пераўтварэн...
> падрабязна <
|
 1. Дыялёг культураў плённа адбываецца тады, калі зададзеныя моманты кантрастнасьці, адрознасьці, непадобнасьці культураў, калі культуры прызнаюць і ўзаемна культывуюць рознасьці, калі паўстае міт Іншага. Гэты міт Іншага грунтуецца не на культур-антрапалягічнай апазыцыі сваё/чужое, а на гермэнэўтычных стратэгіях узаемнага пры... >
падрабязна <
|
| ФРАГМЭНТЫ
№ 1
|
ФРАГМЭНТЫ
№ 2
|
 Фрагмэнт
- гэта частка, якая, тым ня менш,
паводзіць сябе як цэлае. Нашая ўласная
сытуацыя - прыватная, экзыстэнцыйная,
нацыянальная, плянэтарная - не дае нам
іншае альтэрнатывы. Вось ужо другое
тысячагодзьдзе мы выбіраемся з
Плятонавай пячоры і паўсюль - адно цені
й цені ценяў. Апошняе стагодзьдзе мы
нават не прагадваем пра сьвятл...
> падрабязна <
|
 У 1996 годзе адбылася падзея, што мусіць мець калясальныя наступствы для беларускага мысьленьня. Памёр "народ". Засталіся асобы, тэксты, думкі й жаданьні, прастора й час. Яшчэ засталася дзяржава і магчыма(я) нацыя. Засталася надзея. "Народ", які паводле адраджэнскага мысьленьня разглядаўся як "хворы", "несьвядомы", як нешта... >
падрабязна <
|
|
Польскі аўкцыён
