'Twee kapiteins op één schip, het werkt nog steeds niet'

16/09/2008 10:30

In Engeland was het tot voor kort een onbekend fenomeen, maar onder druk van de grote investeerders werd het steeds meer doorgevoerd. Tottenham Hotspur was de eerste club die brak met de traditionele structuur van de allesbepalende Engelse manager die de aan- en verkopen deed en de opstelling bepaalde.

Frank Arnesen kwam van PSV en werd de 2004 technisch directeur die de trainer/coach aanstelde en de rode draad moest bewaken. Het was een constructie die in Nederland en de rest van Europa bekend was, maar in Engeland niet. Daar was de manager gewend alles te bepalen en als hij werd afgelost, kwam de nieuwe manager die weer alles naar zíjn hand zette. In de optiek van de Engelsen was dat normaal, een manager wordt tenslotte beoordeeld op de prestaties. Het is dan normaal dat hij zijn eigen aankopen mag doen en zo zijn eigen elftal samenstelt.

De nieuwe constructie was vooral bedoeld om continuïteit te krijgen en een einde te maken aan de eeuwige kapitaalvernietiging. Bij elke aflossing van een manager had de traditionele stoelendans plaats waar de nieuwe manager spelers verving door zijn eigen aankopen. Met een technisch directeur zou dat niet meer gebeuren. Die deed namelijk de aan- en verkopen, terwijl hij daarnaast zelf de trainer aanstelde die zich maar had te conformeren aan dat beleid. Het is een mooie visie, maar in de praktijk bleek het nogal eens niet te werken. In Engeland zijn ze daar nu ook achter.

Anderhalve week geleden dienden twee managers hun ontslag in, Alan Curbishley bij West Ham United en Kevin Keegan (foto) bij Newcastle United. Hun ploegen presteerden niet eens onder de maat, maar beide managers oordeelden dat er sprake was van een onwerkbare situatie. Toch hoort bij iedere manager een ander verhaal. Curbishley kwam binnen bij West Ham op het moment dat het grote geld zijn intrede had gedaan. Een seizoen eerder presteerde manager Alan Pardew uitstekend, maar kreeg hij plotseling via de investeringsmaatschappij MSI de Argentijnen Javier Mascherano en Carlos Tévez in zijn maag gesplitst.

Uitstekende spelers, maar op dat moment tastten ze de eenheid van een goed draaiend team aan. Pas op de laatste wedstrijddag redde West Ham zich. De nieuwe manager Curbishley gaf daarna een vermogen uit aan de ene na de andere voetballer (Luis Boa Morte, Craig Bellamy, Julien Faubert, Fredrik Ljungberg), maar slaagde er niet in de club uit het sportieve moeras te tillen. De aanstelling van technisch directeur Nani was het begin van het einde.

Afgelopen periode was Nani bezig buitenspeler Valon Behrami van Lazio Roma los te weken, terwijl Curbisley pleitte voor de aankoop van de 32-jarige Ben Thatcher. Het verschil in visie en prioriteit bleek onoverkomelijk en noopte Curbishley zijn ontslag in te dienen.

Keegan kende soortgelijke problemen met Dennis Wise. Gaandeweg kwam hij erachter dat hij geen invloed had op de samenstelling van zijn eigen selectie. De druppel was dat de club probeerde Michael Owen en Joey Barton achter zijn rug te verkopen. In Engeland weten ze inmiddels ook dat een constructie met een technisch directeur en een trainer/coach alleen werkt wanneer er één visie is. Dat is meestal alleen het geval als de eerste de laatste heeft aangesteld.

Taco van den Velde