Πικάσο Πάμπλο (1881 - 1973)


Γεννήθηκε στη Μάλαγα από πατέρα δάσκαλο της τέχνης, τον Jose Ruiz Blasco. Στην ιστορία της τέχνης έμεινε όμως με το πατρικό όνομα της μητέρας του, της Maria Picasso y Lopez. Ο Πικάσο άρχισε από νεαρής ηλικίας να ζωγραφίζει και εισήχθη ήδη δεκαεξάχρονος στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Μαδρίτης. Το 1897 πήρε χρυσό βραβείο με τον πρώτο πίνακά του που παρουσίασε στην Ακαδημία. Στην τελευταία δεκαετία του 18ου αιώνα έπιασε ο νεαρός ζωγράφος επαφή με την καλλιτεχνική πρωτοπορία της εποχής στη Βαρκελώνη, από την οποία ενημερώθηκε για τα καλλιτεχνικά ρεύματα στην Ευρώπη. Το 1904 μετακόμισε στο Παρίσι και μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο εγκαταστάθηκε στη νότια Γαλλία.

Ο Πικάσο ήταν ως ζωγράφος, γραφίστας, γλύπτης και δραματουργός ιδιαίτερα πολύπλευρος. Είναι ένας από τους πιο δημιουργικούς καλλιτέχνες της παγκόσμιας ιστορίας, αφού άφησε περίπου 20.000 αυτοτελή έργα του κάθε μορφής. Οι πίνακές του δείχνουν στο στιλ και στα μοτίβα μια ικανότητα για συνεχείς μεταλλαγές. Η εφευρετικότητα και η ευχέρειά του για πειραματισμούς δυσχεραίνουν την κατάταξή του σε μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική κατηγορία.

Δεν ήταν δε μόνο οι πίνακές του σε μεγάλο βαθμό ανανεωτικοί για τις καλλιτεχνικές αντιλήψεις, π.χ. δημιούργησε μαζί με τον Braque την τεχνοτροπία του κυβισμού, οι φιγούρες στους πίνακές του παραπέμπουν σε έργα της σύγχρονης πλαστικής. Αν και οι συνεχείς μεταταλλαγές του παρεξηγήθηκαν ως έλειψη συνέπειας, θεωρείται ο Πικάσο ο πρόδρομος και ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της ζωγραφικής του 20ου αιώνα.