Isaac Newton (1643 - 1727)


Σπούδασε από το 1661 στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ και διαδέχθηκε εκεί το 1669, σε ηλικία 26 ετών, τον καθηγητή του στην έδρα των Μαθηματικών. Το 1672 εξελέγη μέλος της Royal Society, της οποίας την προεδρεία κατέλαβε το 1703. Ο Νεύτων, ένα από τα σημαντικότερα πνεύματα της Φυσικής και γενικότερα των θετικών επιστημών, απέκτησε φήμη με το έργο του που δημοσιεύτηκε το 1687 «Philosophiae naturalis principia mathematica», στο οποίο παραθέτει 3 αξιώματα της Μηχανικής που διατύπωσε ο ίδιος και τον ήδη από το έτος 1666 διατυπωμένο ομώνυμο νόμο της βαρύτητας.

Αυτές οι ανακαλύψεις του μεγάλου ερευνητή απετέλεσαν επιστημονική επανάσταση και επηρέασαν τις μετέπειτα ερευνητικές προσπάθειες σε όλους τους επιστημονικούς τομείς. Οι νόμοι του Νεύτωνα για την κίνηση συμπληρώθηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας του 'Αινστάιν, για την περίπτωση πολύ μεγάλων ταχυτήτων. Μια ακόμα ανακάλυψη του Νεύτωνα που εντυπωσίασε, αφορά τη φύση του ηλιακού φωτός ως σύνολο επιμέρους μονοχρωματικών ακτινοβολιών. Αλλά και στα Μαθηματικά είχε σημαντικές εργασίες, γνωστότερη από τις οποίες είναι το ομώνυμο δυώνυμο. Με τον επίσης μεγάλο Μαθηματικό και φιλόσοφο Λάιμπνιτς ήρθε ο Νεύτων σε σύγκρουση για τα πρωτεία στην ανακάλυψη του Διαφορικού Λογισμού, τον οποίο, όπως σήμερα γνωρίζουμε, ανακάλυψαν και οι δύο παράλληλα και αναξάρτητα.

Ο Νεύτων ήταν στους σύγχρονούς του ελάχιστα αγαπητός, λόγω ιδιοτροπιών και του αυταρχικού του χαρακτήρα. Μετά τα 70 χρόνια του ανέλαβε τη διοίκηση του βρετανικού νομισματοκοπείου, το οποίο είχε και αρμοδιότητα για τη δίωξη των παραχαρακτών, μέχρι την επιβολή και της θανατικής ποινής. Ο Νεύτων φρόντιζε να επιβάλεται σχεδόν πάντα αυτή η ποινή και υπέγραφε όλες τις εντολές εκτελέσεως, χωρίς ποτέ να δεχτεί μετατροπή της σε μακροχρόνια φυλάκιση.