|
|
|
Γαληνός Κλαύδιος
|
|
|
Galenus Galen Claudius (~129 - ~199)
Έλληνας γιατρός και φιλόσοφος, γεννήθηκε στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας και πέθανε στη Ρώμη. Είναι, μετά τον Ιπποκράτη, ο σημαντικότερος ιατρός της αρχαιότητας. Είχε έλξη στην Ιατρική και επισκεπτόταν το ιερό του Ασκληπιού, όπου διδάσκονταν οι τεχνικές για να βοηθηθούν ασθενείς και τραυματίες και να περιοριστούν οι πόνοι τους.
Ο Γαληνός καθοδηγήθηκε αρχικά από τον πατέρα του στη μελέτη της Φιλοσοφίας και των έργων του Αριστοτέλη, των Μαθηματικών και της διδασκαλίας για τη φύση. Περίπου από το έτος 146 αφοσιώθηκε όμως ολοκληρωτικά στην Ιατρική, άρχισε να σπουδάζει στην περιοχή της Σμύρνης και ολοκλήρωσε τις σπουδές στην Αλεξάνδρεια. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη γενέτειρά του και ασκούσε το επάγγελμα του γιατρού. Με τις ανατομικές μελέτες του σε ζώα (κατσίκες, χοίρους και πιθήκους) και τις παρατηρήσεις των σωματικών λειτουργιών του ανθρώπου, δημιούργησε ο Γαληνός ένα εκτεταμένο σύστημα ονοματολογίας και ιατρικών μεθόδων, το οποίο είχε διάρκεια πολλών αιώνων και επηρέασε αποφασιστικά τη θεραπευτική και την ιατρική σκέψη. Γνώριζε τη διαφορά μεταξύ φλεβών και αρτηριών και περιέγραψε τις καρδιακές βαλβίδες, αν και δεν αντελήφθη την κυκλική ροή τού αίματος, θεωρώντας ότι το αίμα ξεκινάει από το ήπαρ και καταλήγει σε όλα τα σημεία του σώματος, όπου «δημιουργεί το κρέας».
Ανάμεσα στα έτη 161-163 εγκαταστάθηκε ο Γαληνός στη Ρώμη, ορίστηκε γιατρός για τους τραυματισμένους μονομάχους και έγινε ευρύτερα γνωστός με δημόσιες διαλέξεις για τις μελέτες του στα ζώα και τους ανθρώπους. Περί το έτος 169 τον διόρισε ο αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος γιατρό της οικογένειάς του. Στην αυλή του αυτοκράτορα είχε ο Γαληνός την αρμοδιότητα, μεταξύ άλλων, να επιλέγει τα καλύτερα κρασιά, τα οποία είχαν και φαρμακευτικό προορισμό.
Ο Γαληνός συνέγραψε περί τα 500 έργα για την Ιατρική, τη Φιλοσοφία και την Ηθική, τα περισσότερα από τα οποία χάθηκαν κατά τις συστηματικές πυρπολήσεις βιβλιοθηκών από τον τέταρτο αιώνα και μετά. Μερικά από αυτά τα συγγράμματα διασώθηκαν όμως σε αραβικά χέρια και μεταφράστηκαν κατά τον 9ο αιώνα για να χρησιμοποιηθούν από 'Αραβες γιατρούς.
|
|
|
|
|
|
|
